OPIS
Punkt widokowy znajduje się nad Plosem Przejma, potocznie zwanym Pacyfikiem, o powierzchni około 65 hektarów. Tu znajduje się centrum żeglarstwa. Po prawej, południowej stronie, widzimy las miejski i obiekty restauracyjno-konferencyjne, za którymi znajdują się boiska do piłki siatkowej. Daleko na wprost widzimy zabudowania Olsztyna, a po stronie lewej mamy teren leśny, który rozgranicza Ploso Przejma od Plosa Gutkowskiego. Teren ten położony jest stosunkowo daleko od Plosa Olsztyńskiego zatem wpływ rekreacyjny mieszkańców miasta jest tu znacznie mniejszy niż w innych częściach jeziora. Z tarasu widokowego możemy obserwować gatunki związane z wodą, a więc krzyżówkę, łabędzia niemego, perkoza dwuczubego, zobaczymy także gniazdujące w pobliskich terenach leśnych gągoły, nurogęsi, czy zalatujące na żerowanie: mewy, czaple siwe, kormorany. Możemy stąd obserwować także przeloty ptaków szponiastych takich jak: błotniaki stawowe, jastrzębie, krogulce, myszołowy, które żerują w okolicy. Brzegi plosa otoczone są lasami mieszanymi. W niektórych miejscach są to wiekowe drzewostany, zatem obserwować będziemy wzmożoną aktywność dzięcioła czarnego. Spacerując po lesie zobaczymy lub usłyszymy takie gatunki jak: grzywacza, kukułkę, dzięcioła dużego, dzięcioła średniego, dzięcioła zielonego. Spotkamy typowe ptaki wróblowe: pleszkę, rudzika, śpiewaka, kosa. Przy samej linii brzegowej, szczególnie od strony północnej, zauważymy stanowiska lęgowe kwiczoła, kapturki, gajówki, pierwiosnka, piecuszka, świstunki, łyski, gągoła, trzcinaka. W pobliżu Słonecznej Polany znajduje się lotnisko Dajtki, gdzie starują i lądują małe samoloty sportowe.
GALERIA
FAUNA I FLORA
Czapla siwa
Ptak wielkości bociana o smukłej sylwetce z długą wygiętą szyją, osiągający rozmiary około 90-105 cm. Upierzenie popielate z wierzchu i białawe od spodu. Z tyłu głowy zwisa czarny czub, zaś z przodu szyi ma rząd czarnych plamek. Młoda czapla nie ma wyrazistego rysunku na głowie i szyi. W locie różni się od bociana lub żurawia esowato wygiętą szyją i łukowato wygiętymi skrzydłami. Czaplę można spotkać na różnego rodzaju zbiornikach wodnych, dolinach rzek, bagnach. Czapla żywi się rybami, płazami, małymi ssakami oraz wodnymi bezkręgowcami, na które cierpliwie czatuje. Kolonie ptaków lokują się na wyspach lub w starych drzewostanach w pobliżu wód. Ptaki gniazdują kolonijnie najczęściej na drzewach, rzadziej w trzcinach. Gniazda budują z gałęzi. Czapla siwa wyprowadzają jeden lęg w roku, przystępując do niego pod koniec marca. Samica składa od 3 do 5 jaj w odstępach dwudniowych, czasami co 3–4 dni. Jaja mają błękitną barwę. Wysiadują je oboje rodzice, przez 25-26 dni. Młode opuszczają gniazdo po ok. 50 dniach.
Dzięcioł czarny
Ptak preferuje rozległe lasy iglaste. Prowadzi osiadły tryb życia. Dzięcioł ten, podobnie jak i inne, rozkuwa korę drzew w poszukiwaniu pokarmu. Kucie zaczyna od nasady drzewa. Otwory są podłużne. Mogą mieć długość nawet 1 m. Dość często przebywa także na ziemi. Ptak ten jest samotnikiem. Bardzo płochliwy i trudny w obserwacji. Ptaki te łączą się w pary z początkiem roku. Gnieździ się w dziupli wykutej przez siebie w drzewie o grubym pniu, najczęściej w buku lub sośnie. Budowa dziupli zaczyna się w marcu. Samica składa jaja od połowy kwietnia do początku maja w liczbie od 3 do 6 (wyjątkowo 9). Czas inkubacji wynosi 12-14 dni. Pisklęta przebywają w gnieździe 24-28 dni. Jeszcze przez pewien czas po opuszczeniu gniazda rodzice opiekują się młodymi.
Dzięcioł duży
Preferuje najróżniejsze zadrzewienia, najczęściej lasy, ale także parki. Prowadzi osiadły tryb życia. Jest aktywny za dnia. Jego obecność zdradza szybkie i głośne stukanie w drzewo. Zjada owady i ich larwy. Owadów poszukuje w drzewie, kując otwory nawet na głębokość 10 cm. Dietę mięsną uzupełnia owocami i nasionami drzew iglastych. Zimą odwiedza karmniki. Latem zjada także jaja i pisklęta wróblowatych, spija też soki drzew. Ptak wyprowadza jeden lęg rocznie. W okresie lęgowym samica składa zwykle w kwietniu 3-8 jaj, które następnie wysiadywane są w dziupli przez oboje rodziców. Jaja są białe, z twardą połyskliwą skorupką. Inkubacja trwa 10-13 dni. Młode przebywają w dziupli przez 3 tygodnie.
Jastrząb
Mimo swoich niewielkich rozmiarów, charakteryzuje się silną i masywną sylwetką. Upierzenie dorosłego osobnika na wierzchniej części ciała jest szarawe, zaś na piórach z przodu zaznacza się wyraźne i równomierne prążkowanie. Oczy jastrzębia, nad którymi widać jaśniejszy pas piór, tzw. „brew”, odznaczają się żółtopomarańczową tęczówką. Żółtej barwy są także jego nogi, zakończone ostrymi szponami. Pióra młodszych osobników są brązowe. Jak u wszystkich ptaków drapieżnych, tak i u jastrzębia zwyczajnego samica jest większa od samca. Rozpiętość skrzydeł tych ptaków waha się od 100 do 120 cm, zaś długość ich ciała od 54 do 70 cm. Jastrząb prowadzi osiadły tryb życia − jest aktywny głównie w ciągu dnia i unika otwartych przestrzeni. Zasiedla wszystkie typy lasów, gniazda zakłada wśród silnych konarów drzew. Okres lęgowy zaczyna się na przełomie lutego i marca. W porze rozrodczej samce, nawołując samice, wykonują szereg imponujących, wysokich lotów. Wysiadywanie od dwóch do pięciu białych, lekko nakrapianych jaj trwa ok. 5 tygodni, odbywa się przy udziale obojga rodziców. Opierzenie piskląt następuje po około 2 tygodniach, a miesiąc później młode przystępują do lotu.
Kormoran
Ptak wielkości gęsi o czarnym upierzeniu z miedzianym połyskiem na wierzchu. Dziób mocny, haczykowato zakończony. Kormoran do niedawna był w Polsce nielicznym ptakiem lęgowym, lecz od lat 80. XX wieku rozpoczęła się jego trwająca do dzisiaj ekspansja i znaczny wzrost liczebności. Odpoczywając często suszy rozpostarte skrzydła namoknięte podczas nurkowania. Kormorany można spotkać nad jeziorami, stawami hodowlanymi, w dolinach rzecznych. Kolonie zakłada zwykle na wyspach lub w lasach przylegających do wód. Kormoran gniazduje na wysokich drzewach, bardzo rzadko na ziemi. Samica w lęgu jednym lęgu w roku (od końca lutego do końca kwietnia) znosi 3-4 jaja w kolorze jasnoniebieskim z kredowym nalotem. Jaja wysiaduje samiec i samica przez 23-30 dni. Pisklęta opuszczają gniazdo po 50 dniach, latają po 60 dniach. Ptaki żywią się rybami, które wyławiają wytrwale nurkując.
Krzyżówka
Najczęściej zasiedlają płytkie stawy. Żywi się roślinnością i drobnymi bezkręgowcami, które wydobywa z dna. Podczas nurkowania zanurza tylko szyję. Kaczka żeruje w miejscach płytkich. Jest długodystansowcem, potrafi pokonać nawet 500 km. Okres godowy trwa od końca grudnia do lutego. Lęgi od kwietnia do lipca. Inkubacja trwa 27 lub 28 dni. Pisklęta tuż po wykluciu podążają za kaczką; uzyskują lotność w wieku 50–60 dni. Mogą się rozmnażać już po roku.
Kukułka
Przylatuje do Polski pod koniec kwietnia, odlatuje w końcu sierpnia, lub we wrześniu. Kukułka wybrała sobie bardzo ryzykowny sposób na życie. Podrzucając swoje jaja do gniazd innych ptaków, walczy o przetrwanie. Zarówno samiec jaki i samica kukułki są podobnie ubarwione. Upierzenie głowy, szyi i na skrzydłach jest łupkowo szare, ogon znacznie ciemniejszy. Końce sterówek białe. Dziób mają czarny, nogi żółte, a oczy czerwone. Ciało osiąga długość 32-38 cm przy wadze 120 g, rozpiętość skrzydeł wynosi 21- 29 cm. Kukułki nie tworzą par, nie budują gniazd i nie wysiadują jaj. Od początku maja do połowy lipca samica składa w godzinach popołudniowych w odstępach dwu – lub trzydniowych 16 – do 22 niewielkich jaj, które pojedynczo przenosi w dziobie do gniazd innych ptaków. Każda samica przez całe życie znosi jaja tylko jednego typu barwnego. Aby dostosować je do jaj gospodarza, wyszukuje gniazdo z odpowiednio ubarwionymi jajami.
Nurogęś
Największy z krajowych traczy. Osiąga masę do 2100 g. Charakterystyczny jest długi, smukły dziób przystosowany do chwytania ryb. Na głowie, zarówno u samca jak i u samicy, z tyłu występują dłuższe pióra, które układają się w charakterystyczny czub. Podobnie jak u innych kaczek, samce są kontrastowo ubarwione. Boki, pierś i spód ciała są białe, z łososiowym nalotem. Głowa zielonoczarna, a grzbiet czarny. Na tereny lęgowe ptak ten przybywa w marcu. Gniazduje, podobnie jak gągoł, w dziuplach, czasami pod wykrotem, rzadziej w norze. Samica wyskubuje sobie puch z brzucha, którym potem wyściela gniazdo. Samica znosi od 6 do 12 jaj w kwietniu lub maju do gniazda wyścielonego tylko puchem. Do inkubacji, która trwa 30-32 dni, przystępuje tylko samica. Samiec opuszcza ją zaraz po złożeniu jaj. Pisklęta 1-2 dni po wykluciu wyskakują z dziupli i wraz z matką udają się nad wodę. Same łowią owady niemalże od razu. Są też z początku noszone przez samicę na grzbiecie. Matka przez kilkanaście dni ogrzewa je także w nocy. Po 2 miesiącach od wyklucia młode są zdolne do lotu.
Pleszka
Zimuje w cieplejszych rejonach świata, głównie w Afryce oraz na Półwyspie Arabskim. Pleszka swoje gniazda buduje przede wszystkim w dziuplach, chętnie korzysta również z wystawionych budek lęgowych. Długość ciała osiąga około 15 cm, rozpiętość skrzydeł wynosi około 24 cm. Jasny dół ciała, przechodzi w rudy. Skrzydła i góra ciała szara. Pleszka odżywia się przede wszystkim owadami. Swoje pożywienie może chwytać w locie. Samica wyprowadza kilka lęgów w roku. Zawsze składa 5-7 jaj i sama je wysiaduje przez 12-14 dni. Zdarza się, że wysiaduje również jaja podrzucone przez kukułkę. Młode przez około 15 dni dokarmiane są przez samicę i samca. Później, jeszcze przez dwa tygodnie przebywają poza gniazdem, na terytorium rodziców i są przez nich dokarmiane. Po tym czasie małe stają się samodzielne.
Śpiewak
Zwany także drozdem śpiewakiem jest ptakiem wędrownym – zimową porą, migruje na południe, docierając do Afryki. Śpiewak występuje przede wszystkim w lasach, parkach, miejscach, które charakteryzują się dość bogatym poszyciem. Gniazdo zakłada głównie w krzakach i na drzewach. Kształt gniazda przypomina filiżankę i jest podklejone błotem. Samica wyprowadza 2, 3 lęgi w roku, składając w gnieździe do 7 jaj. Wysiaduje je sama przez około 17 dni. Kolejne 17 dni upływa, zanim młode staną się upierzone i zdolne do latania.
